Calcium, fosfor en magnesium zijn belangrijke bestanddelen van het bottenstelsel. Omdat de botten zo'n twaalf tot vijftien procent van het lichaamsgewicht inneemt, is het logisch dat de voeding vrij veel kalk moet bevatten. Vooral tijdens de jeugd, als de botten nog moeten worden opgebouwd, is calcium een belangrijke voedingsstof. Maar ook voor de volwassene is een voortdurende calciuminname belangrijk. Het beendergestel is namelijk een levend weefsel, waarin stofwisseling plaatsvindt. Er wordt calcium uit de botten afgebroken en opgebouwd. Het calcium verdwijnt met urine of ontlasting. Het moet dan ook steeds worden aangevuld.

De belangrijkste calciumbronnen zijn melk, karnemelk, yoghurt en kaas. Zij bevatten calcium in een gemakkelijk opneembare vorm. Bij groente zijn de koolsoorten goede calciumbronnen. Het calcium uit deze groenten wordt echter minder makkelijk opgenomen dan dat uit zuivelproducten. Vandaar dat een regelmatig gebruik van melkproducten zo van belang is. In verband met het calciumgehalte in het lichaam wordt aangeraden niet een week lang achter elkaar, of te vaak, spinazie of rabarber te gebruiken. Deze groenten ijn rijk aan oxaalzuur, dat in het spijsverteringskanaal met calcium een onoplosbare verbinding aangaat. Dat betekent dat het calcium niet door het bloed wordt opgenomen en met de ontlasting het lichaam verlaat. Naast calcium moet ook genoeg fosfor worden opgenomen. Wanneer voldoende variatie wordt betracht in het menu, waaronder een regelmatig gebruik van zuivelproducten, is daarmee in de fosforbehoefte voorzien. Hetzelfde geldt voor magnesium